Bestuurlijk gezien was het terugtrekken verstandig. Er was immers geen andere uitkomst denkbaar dan dat de Bondsraad de plannen af zou keuren in haar vergadering van zaterdag 19 november. Afwijzing had de NTTB in een lastige zo niet onmogelijke positie geplaatst. Door de plannen niet ter stemming voor te leggen voorkwam de NTTB deze uitkomst.

Op haar website stelt de NTTB het volgende:

“Het voorstel voor het aanpassen van de landelijke competitie-opzet heeft tot veel discussie geleid in tafeltennisland. En zo ook in de Bondsraad.  Nadat alle vragen en opmerkingen hierover waren besproken stelde het Hoofdbestuur voor het competitievoorstel in een volgende (extra) bondsraadvergadering te behandelen en dan ofwel met een uitgebreidere onderbouwing en toelichting te komen van het huidige voorstel, ofwel een aangepast voorstel in te brengen. Hiermee werd door de Bondsraad ingestemd.”

Dat de NTTB hiermee een positieve draai aan het onvermijdelijke besluit geeft is op zich te billijken. De werkelijkheid is echter dat de NTTB nauwelijks aan onderbouwing heeft gedaan. De vraag is uiteraard wat de NTTB onder onderbouwing zal verstaan. Een nadere toelichting van het huidige voorstel zal in ieder geval niet volstaan. Verenigingen en spelers hebben zeer goed door wat de consequenties zijn van de plannen. Het punt is eenvoudig dat het voorstel niet gewenst is.

Maar ook de toevoeging dat er mogelijk een aangepast voorstel ingebracht zal worden stelt niet gerust. Waar in het land immers op aangedrongen wordt is allereerst een grondige en open analyse van de werkelijke oorzaken van de achteruitgang in ledental. Wat zijn de oorzaken? Zoals we al eerder betoogden zal een goed medicijn pas werken wanneer je inzicht hebt in de kwaal, en met name de oorzaken van de kwaal.

De NTTB kan dan ook niet terugkomen met slechts het beter uitleggen van het massaal afgewezen medicijn van de Duo-competitie. Evenmin volstaat het om  dan maar te komen met voorstellen voor een aangepast ‘medicijn’, zoals bijvoorbeeld zou kunnen gebeuren wanneer de NTTB in een volgende vergadering voorstelt om overal het ‘eredivisiesysteem + een dubbel’ te introduceren.

De NTTB lijkt bevangen door het ‘we-moeten-wat-doen’ virus. Dit virus kenmerkt zich door het waanbeeld dat je vooral iets moet doen omdat je iets moet doen; het waanbeeld dat je nu wel de competitieopzet MOET aanpassen omdat er nu eenmaal iets gedaan moet worden. Is het niet een omvorming tot een duo-competitie dan is het wel een andere omvorming van de competitie.

Dit soort vernauwing is echter gevaarlijk, hoe begrijpelijk het ook is voor een bond die zich onder druk gezet voelt. Wat voor alles vereist is, is een open analyse van oorzaken van de teruggang van het ledenaantal. Dit zal nieuw onderzoek vergen waarbij dus juist NIET bij voorbaat ingezoomd moet worden op het punt dat een competitie aangepast moet worden. Het versimpelen van beleid tot een keuze voor competitievorm A, B, of C is misleidend.

Als er iets funest is, dan is het een vernauwde blik op competitie-aanpassing. Wat de NTTB zal moeten doen is de wil tonen om het naadje van de kous te willen weten; ook als dit betekent dat men zelf met de billen bloot moet. Ga eerst na wat de oorzaken zijn. Speelt de hoogte van de contributies een rol? Is het een kwestie van imago? Hebben we simpelweg te maken met brede maatschappelijke ontwikkelingen? Schort het aan de werving? Of is het probleem juist gelegen in het behoud van leden?

Naar alle waarschijnlijkheid zijn er meerdere oorzaken aan te wijzen. Niet alle oorzaken kunnen we beïnvloeden (denk aan brede maatschappelijke ontwikkelingen), maar sommige factoren zullen wel te beïnvloeden zijn. Kijk, en dan is er hoop!

Eerst moeten we dus weten (a) wat de belangrijkste factoren zijn, en (b) welke van die factoren je zelf in de hand hebt. En wie weet: De uitkomst kan zijn dat de oplossing van de kwaal in aanpassing van de competitieopzet ligt. Waarschijnlijker lijkt het echter dat de oorzaken – en dus de oplossingen - elders liggen. Het is in principe zelfs denkbaar dat de oplossingen vooral zullen liggen binnen de verenigingen.

Hoe het ook zij, er is maar één manier om erachter te komen: Doe onderzoek! Maar onderzoek dan niet slechts welke competitievorm wel of niet gewaardeerd wordt.  Doe nu echt eens een poging om de belangrijkste oorzaken bloot te leggen.

We begrijpen dat mogelijkheden en waarschijnlijk ook kennis binnen het NTTB-bestuur beperkt kunnen zijn, bijvoorbeeld waar het gaat om de vraag hoe je dergelijk onderzoek daadwerkelijk opzet. Een stagiaire begeleid vanuit de NTTB zal dan niet voldoen. Onderzoek vereist een gedegen aanpak en kennis over hoe je dat goed aanpakt. Besef echter dat binnen de verenigingen zeer veel kennis aanwezig is. Verenigingen beschikken niet alleen over de kennis van wat hun (ex-)leden beweegt. Onder de leden – ook binnen Scylla - bevinden zich gekwalificeerde onderzoekers die precies weten hoe je dergelijk onderzoek opzet, uitvoert, en analyseert.

De NTTB afficheerde zichzelf afgelopen jaar met de slogan “De NTTB ... dat zijn we samen!”. In de afgelopen maanden heeft ze dit beeld sterk ondermijnd door met een pseudo-inspraak procedure de weldoordachte bezwaren van de afdelingen te negeren. Nog maar enkele dagen geleden publiceerde de NTTB op haar website een interview met het Hoofdbestuurslid Wim van der Burgt (https://www.nttb.nl/nieuws/aanpassingen-landelijke-competitie-een-interview-met-wim-van-der-burgt). Het interview begint als volgt: “Het aanpassen van een competitie-opzet zal in elke sport leiden tot discussie. Er zijn voorstanders die de voordelen en noodzaak van de aanpassing zien en tegenstanders die liever geen veranderingen willen.”

Wat een misverstand om tegenstanders weg te zetten als mensen die geen verandering willen! De NTTB zou stappen kunnen maken wanneer men er  van uit zou gaan dat ‘tegenstanders’ van een specifiek plan vaak goede redenen hebben en juist vaak voorstander kunnen zijn van betere plannen. In deze kwestie zijn het de ‘tegenstanders’ die waarschijnlijk een bredere en beter doordachte kijk hebben op wat er nu echt moet gebeuren. NTTB, maak daar gebruik van, neem je eigen slogan serieus! Pas dan kunnen we samen er wat van maken.